Είναι σηµαντικό να κατανοούµε τις ιδιαιτερότητες του γραπτού λόγου σε σχέση µε τον προφορικό λόγο. Ο γραπτός λόγος είναι πιο αυστηρός, συνθετικός και συστηµατικός.

Εκφράσεις που είναι δόκιµες στον προφορικό λόγο είναι πιθανόν να µην χρησιµοποιούνται στο γραπτό.

Το ύφος της εργασίας πρέπει να είναι αντικειµενικό. Να αποφεύγονται οι συναισθηµατικές φορτίσεις (θετικές ή αρνητικές) που µπορούν να δηµιουργήσουν την εντύπωση µεροληπτικής στάσης του συγγραφέα. Είναι σηµαντικό να αποφεύγονται εκφράσεις, που να υποδηλώνουν προκατάληψη απέναντι σε κοινωνικές οµάδες ή συγκεκριµένους ανθρώπους.

Επίσης, αποφεύγουµε γενικές εκφράσεις όπως π.χ., «η επιστήµη έχει ανακαλύψει».

Ο λόγος του συγγραφέα δεν είναι δογµατικός και αφοριστικός, αλλά αποδεικτικός. Θα πρέπει να αποφεύγονται κατηγορηµατικοί, απόλυτοι ισχυρισµοί και πάντα να χρησιµοποιούνται επιχειρήµατα για την τεκµηρίωση των παρουσιαζόµενων ιδεών. Επίσης, είναι σηµαντικό να αποφεύγονται οι ηθικές κρίσεις περί καλού και κακού. Στην συγγραφή χρειάζονται επιχειρήµατα και όχι ηθικά κηρύγµατα ή καταδικαστικά βουλεύµατα.